ΑΠ 13/2022. Μπορεί να διαβαστεί οποιοδήποτε αποδεικτικό ή διαδικαστικό έγγραφο, το οποίο προέρχεται από άλλη ποινική ή πολιτική δίκη, όπου δεν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση ή πρόκειται για απόφαση που δεν είναι αμετάκλητη και δεν προκαλείται απόλυτη ακυρότητα (171 παρ. 1 δ). Αντίθετα, η άρνηση του δικαστηρίου να αναγνώσει έγγραφο ή αμετάκλητη απόφαση που προσκόμισε ο κατηγορούμενος κατά την αποδεικτική διαδικασία με ταυτόχρονη προφορική ή έγγραφη αίτηση για την ανάγνωσή του ή η μη απάντηση στη σχετική αίτηση, επιφέρει ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, επειδή σ’ αυτή την περίπτωση θίγονται τα δικαιώματα υπεράσπισης και ακρόασης του κατηγορουμένου, αντίστοιχα [και όχι επειδή δεν έχει τηρηθεί η διάταξη του άρθρου 362 παρ. 2 ΚΠΔ, η οποία δεν τάσσεται με ποινή ακυρότητας της σχετικής διαδικασίας (ΑΠ 887/2020, 1700/2019, 984/2017, 1239/2017). 

«… Σύμφωνα με το άρθρο 171 παρ.1 ΚΠοινΔ, “ακυρότητα που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο […]

ΑΠ 780/2022 Διερμηνέας. Η τυχόν μη όρκιση ή παράτυπη όρκιση του διερμηνέα (ορκίστηκε παρατύπως με θρησκευτικό όρκο), σε αντίθεση με την όρκιση των πραγματογνωμόνων και των μαρτύρων, δεν καθιστά άκυρη τη διερμηνεία και ως εκ τούτου δεν θεμελιώνει λόγο αναιρέσεως, λόγω παράβασης του άρθρου 171 παρ.1 δ΄ή του άρθρου 172 παρ.1 ΚΠΔ (ΑΠ 2545/2005). Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη για κατά συναυτουργία και όχι απλή συνέργεια στην τέλεση του εγκλήματος από τον αναιρεσείοντα, ως συνοδηγό του προπορευόμενου αυτοκινήτου που διευκόλυνε τον οδηγό του αυτοκινήτου που μετέφερε τους αλλοδαπούς. Μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά. Απαιτείται η συμπεριφορά αυτή να εκτείνεται σε σχετικά μεγάλο διάστημα και δεν αρκεί η επίκληση καλής και συνήθους συμπεριφοράς του δράστη, είτε κρατούμενου, είτε διαβιούντος υπό καθεστώς ελευθερίας, αλλά πρέπει να επικαλεστεί ο κατηγορούμενος πραγματικά περιστατικά θετικά και δηλωτικά της αρμονικής κοινωνικής διαβιώσεώς του επί σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την τέλεση της πράξεως από τα οποία να προκύπτει σαφής ηθική και ψυχική μεταστροφή του χαρακτήρα του και όχι μόνο το συνήθως συμβαίνον σε κάθε μέσο κοινωνικό άνθρωπο (ΑΠ 466/2021, ΑΠ 253/2021, ΑΠ 527/2020), έχοντας αντιληφθεί τις επιπτώσεις της αξιόποινης πράξεως του και απέχοντας για σχετικά μεγάλο διάστημα, από οποιασδήποτε φύσης επιλήψιμη ενέργεια και συμπεριφορά. Η καλή συμπεριφορά εντός του ΚΚ και η πραγματοποίηση ημερομισθιών δεν αρκούν.

«…Το άρθρο 236 του προϊσχύσαντος ΚΠοινΔ που αναφέρεται  στον όρκο του διερμηνέα, όριζε ότι ο τελευταίος οφείλει να ορκισθεί ενώπιον […]

ΑΠ 413/2022. Διπλή μείωση της ποινής, κατ΄άρθρο 85 ΠΚ. Δεν είναι υποχρεωμένο το δικαστήριο να αναφέρει στην απόφασή του το ποσοστό μείωσης της ποινής με την καθεμία ελαφρυντική περίσταση που αναγνωρίζει στον κατηγορούμενο, εφόσον η ποινή που επιβλήθηκε ήταν εντός των ορίων, όπως αυτά διαμορφώνονται από το νόμο.

«…Με την ποινή δε των δύο (2) ετών που επέβαλε στον κατηγορούμενο – αναιρεσείοντα το Δικαστήριο της ουσίας προέβη σε […]

ΟλΑΠ 3/2022. Είδος εκρηκτικού μηχανισμού αποτελεί και η γνωστή με την ονομασία “βόμβα Μολότοφ”, ήτοι φιάλη, περιέχουσα εύφλεκτο υγρό, όπως βενζίνη, που εκσφενδονίζεται με αναμμένο το φυτίλι και προκαλεί με την πτώση της σε σκληρή επιφάνεια έκρηξη, γιατί, αν και ως τελικό αποτέλεσμα έχει τον εμπρησμό, παρά ταύτα το άμεσο αποτέλεσμά της δεν είναι η πυρκαγιά, αλλά η έκρηξη, δηλαδή η λόγω της ανάφλεξης και της ανύψωσης της θερμοκρασίας βίαιη ρήξη των τοιχωμάτων της φιάλης και η απελευθέρωση αερίων, συνέπεια της οποίας είναι η μετά την έκρηξη πυρκαγιά. Οι αξιόποινες πράξεις της έκρηξης και της κατοχής εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανισμών διαφέρουν κατά τα αντικειμενικά συστατικά τους στοιχεία, και, επομένως, υπάρχει μεταξύ τους πραγματική αληθινή συρροή. Επίσης, είναι αληθινή η συρροή μεταξύ των αξιόποινων πράξεων της κατασκευής και της κατοχής εκρηκτικών βομβών. Τα αδικήματα έκρηξης και της κατοχής εκρηκτικών συρρέεουν φαινομενικά με την παράνομη χρήση εκρηκτικών υλών (αρ. 12 παρ. 1β, 2 β Ν 2168/1993), καθώς το τελευταίο, έχοντας ρήτρα επικουρικότητας, υποχωρεί έναντι των πρώτων. Ομοίως και τα αδικήματα της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας (αρ. 10 παρ. 13 α , 14 Ν 2168/1993), υποχωρούν, ως φαινομενικώς συρρέοντα, έναντι των αδικημάτων των άρθρων 270 και 272, βάσει της αρχής της απορρόφησης.

…Κατά τη διάταξη του άρθρου 270 περ. β’ υποπερ. πρώτη του προϊσχύσαντος ΠΚ, “Όποιος με πρόθεση προξενεί έκρηξη με οποιονδήποτε […]

ΑΠ 639/2022. Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη για επικίνδυνη σωματική βλάβη και οπλοχρησία με τη χρήση κατσαβιδιού, το οποίο αποτελεί όπλο κατά την έννοια του άρθρου 1 παρ. 2 Ν 2168/1993.

«…Με τις παραδοχές αυτές , οι οποίες διαλαμβάνονται στο σκεπτικό, σε συνδυασμό με όσα αναφέρονται στο διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης, […]

AΠ 589/2022. Πραγματική και κατ΄ιδέαν αληθινή συρροή. Φαινομενική συρροή, όπου ισχύουν οι αρχές της ειδικότητας, επικουρικότητας, απορρόφησης. Επί αληθινής συρροής το δεδικασμένο (ή η εκκρεμοδικία) εξαντλείται στην αξιόποινη πράξη, για την οποία ασκήθηκε η ποινική δίωξη, και όχι σε άλλη πράξη, που συρρέει κατ’ ιδέα με την πρώτη και δεν έχει κριθεί (ΟλΑΠ 1110/82). Έννοια δεδικασμένου . Αδίκημα της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο. Λαθρεμπορία. Το έννομο αγαθό που προστατεύεται από τη λαθρεμπορία είναι τα περιουσιακά έσοδα του Δημοσίου που απορρέουν από την εισαγωγή στο έδαφος της χώρας ή την εξ αυτού εξαγωγή εμπορευμάτων (ΑΠ 316/2001), ειδικότερα δε οι δασμοφορολογικές αξιώσεις του Δημοσίου, των οποίων το περιεχόμενο προσδιορίζεται κυριαρχικά από τις τελωνειακές αρχές. Αληθινή πραγματική η συρροή μεταξύ των αδικημάτων της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο και της λαθρεμπορίας, καθώς τα δύο εγκλήματα έχουν διαφορετικές νομοτυπικές υποστάσεις.

Έτσι σε περίπτωση έκδοσης αμετάκλητης αθωωτικής ή καταδικαστικής απόφασης του ποινικού δικαστηρίου για την αξιόποινη (χρονικά πρότερη) πράξη της λαθρεμπορίας, […]