Άρθρο 15 παρ. 2 ΠΚ. Η αναγνώριση της δυνατότητας επιβολής μειωμένης ποινής στηρίχθηκε στη σκέψη ότι συχνά η “μη δράση” εμπεριέχει λιγότερο άδικο ή λιγότερη ενοχή σε σχέση με την προσβολή που προκαλεί κάποιος με ενέργεια. Θα πρέπει επομένως ο δικαστής να έχει την ευχέρεια, όταν πράγματι διαγιγνώσκει μειωμένο άδικο ή ενοχή, να επιβάλλει και μειωμένη ποινή (ΑΠ 939/2020). Αν κριθεί ότι δεν συντρέχει τέτοια περίπτωση (μειωμένου αδίκου), το δικαστήριο δεν υποχρεούται να αναφερθεί στη διάταξη αυτή ( ΑΠ 632/2022), καθόσον μάλιστα δεν υπεβλήθη σχετικό αίτημα από τον κατηγορούμενο (ΑΠ 811/2022, 939/2020).
ΑΠ 811/2022: «…Η 10η αιτίαση ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο αναιτιολόγητα και εσφαλμένα δεν εφάρμοσε αυτεπαγγέλτως τη νεότερη ευμενέστερη διάταξη του […]