ΑΠ 9/2023. Στοιχειοθέτηση ηθικής αυτουργίας. Μαρτυρία συγκατηγορουμένου, κατ΄ άρθρο 211 ΚΠΔ. Ως συγκατηγορούμενος για την εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως πρέπει να θεωρηθεί όχι μόνον ο με την έννοια των άρθρων 45 έως 49 του Ποινικού Κώδικα συναυτουργός, ηθικός αυτουργός, συνεργός, αλλά και κάθε άλλος, του οποίου η αξιόποινη πράξη στηρίζεται στο ίδιο βιοτικό συμβάν, όπως η κατάθεση ή απολογία του κατηγορουμένου, οπότε ανεξάρτητα από το αν χωρίσθηκε η δίκη γι’ αυτούς λόγω διαφορετικής αρμοδιότητας των δικαστηρίων, που είναι αρμόδια για να δικάσουν τις κατηγορίες εκάστου, δεν παύει η ιδιότητά τους ως συγκατηγορουμένων .

«… Κατά τη διάταξη του άρθρου 46 § 1 ΠΚ, με την ποινή του αυτουργού τιμωρείται και όποιος με πρόθεση […]

ΑΠ 1330/2022. Χρέη προς το δημόσιο και λιμενικά ταμεία: η είσπραξη των περιεχομένων σε σχετικό πίνακα εσόδων των Λιμενικών Ταμείων, μεταξύ των οποίων και της Ο.Λ.Π. ΑΕ έχει ανατεθεί στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες δυνάμει της σχύουσας από έτος 1997 υπουργικής, με αριθμό 1014959/1175/4-2-1997, απόφασης, η οποία ουδέποτε καταργήθηκε. Νομίμως βεβαιώνονται στις Δ.Ο.Υ. τα χρέη προς τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς ΑΕ και δεν αποτελούν ιδιωτικά χρέη .

«… Κατά τις διατάξεις του άρθρου 25 παρ. 1 του Ν. 1882/1990, όπως αυτές τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν με τα άρθρα […]

ΑΠ 1665/2022.Απολογία κατηγορουμένου. Ανάγνωση αυτής κατ΄άρθρο 365 παρ. 2 ΚΠΔ. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει, ότι η ανάγνωση περικοπών και μόνον της έγγραφης απολογίας του κατηγορουμένου στην προδικασία είναι επιτρεπτή, μόνο στην περίπτωση που στο ακροατήριο απαντά ο κατηγορούμενος κάτι διαφορετικό από εκείνο που έχει καταθέσει στην προδικασία και όχι όταν απλώς αρνείται να απαντήσει σε κάποια ερώτηση χάριν της πληρέστερης προστασίας του καθιερωμένου, κατά τα κατωτέρω δικαιώματος σιωπής αυτού. Δυνατότητα ανάγνωσης της απολογίας προς υποβοήθηση της μνήμης του κατηγορουμένου δεν προβλέπεται από την άνω διάταξη. Δεν επιτρέπεται η ανάγνωση και, ειδικότερα, μαζί με τα άλλα αποδεικτικά έγγραφα της κατά την προδικασία ληφθείσας απολογίας του κατηγορουμένου και μάλιστα ολόκληρης, ανεξάρτητα από την τυχόν προβολή ή μη αντιρρήσεων για την ανάγνωσή της, εκ μέρους του κατηγορουμένου, διότι παραβιάζεται το δικαίωμα σιωπής και η αρχή της αμεσότητας που πρέπει να διέπει την ποινική διαδικασία.

«… Κατά το άρθρο 171 παρ. 1 εδ. δ` του ΚΠΔ, απόλυτη ακυρότητα, που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το […]

ΑΠ 1664/2022: Η διάταξη του άρθρου 59 παρ. 1 ΚΠΔ εφαρμόζεται προεχόντως, όταν κάποιο σοβαρό νομικό ζήτημα, το οποίο πρέπει να επιλυθεί από το οικείο αναιρετικό τμήμα, έχει παραπεμφθεί ήδη στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, όπου και εκκρεμεί ( η ως άνω απόφαση, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 59 ΚΠΔ και για την ενότητα της νομολογίας και την αποφυγή έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων, ανέβαλε την έκδοση απόφασης επί της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης, εωσότου εκδοθεί οριστική απόφαση για το ζήτημα από την πλήρη ποινική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, όπου είχε παραπεμφθεί με άλλη απόφαση για το ζήτημα του ποια χρέη υπάγονται και ποια εξαιρούνται από το αδίκημα του άρθρου 25 Ν 1882/1990 )

«… Κατά το άρθρο 59 παρ.1 του ΚποινΔ, όταν η απόφαση σε ποινική δίκη εξαρτάται από άλλη υπόθεση, για την […]

ΑΠ 1094/2022. Ναρκωτικά . Κατοχή. Ως κατοχή νοείται η φυσική εξουσίαση των ναρκωτικών από τον δράστη, κατά τρόπο που να μπορεί σε κάθε στιγμή να διαπιστώσει την ύπαρξή τους και να τις διαθέτει κατά την βούλησή του. Η φυσική εξουσίαση δε, δεν πληρούται µόνο µε την σωματική επαφή του δράστη µε τη ναρκωτική ουσία, αλλά αρκεί το γεγονός ότι ο δράστης βρέθηκε σε τοπική εγγύτητα προς την συγκεκριμένη ποσότητα των ναρκωτικών, η οποία του επέτρεπε να την διαθέτει κατά βούληση.

«… Με τον ισχύοντα από 20.3.2013 ν.4139/2013 «Νόμο περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις» και το άρθρο 20 αυτού (διακίνηση […]

ΑΠ 1507/2022 . Βιασμός. Ευμενέστερες διατάξεις είναι αυτές του ισχύοντος από 1.7.2019 ποινικού κώδικα στην αρχική όσον και στη, μετά την τροποποίησή του, δια του άρθρου 12 του νόμου 4637/2019, μορφή, όσον αφορά τα στοιχεία της υποκειμενικής και αντικειμενικής υπόστασης του οικείου εγκλήματος, καθόσον στις ισχύουσες πλέον από 1.7.2019 διατάξεις, πέραν της εξειδίκευσης σε σημαντικό βαθμό του περιεχομένου της απειλής με ρητή αναφορά στον προσδιορισμό των αγαθών που πρόκειται να πληγούν, οπότε για την τέλεση του εγκλήματος είναι αναγκαία η απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα, αντί για την αναφορά στην ασελγή πράξη γίνεται πλέον λόγος για επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης, η οποία έχει την έννοια της συνουσίας και άλλων πράξεων με την ίδια βαρύτητα από πλευράς προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας, όπως είναι η “παρά φύση” συνεύρεση, ο ετεροαυνανισμός, η πεολειξία και η αιδοιολειξία ή η χρήση υποκατάστατων μέσων, και δεν περιλαμβάνονται πράξεις ήσσονος βαρύτητας, οι οποίες προσβάλλουν τη γενετήσια αξιοπρέπεια, όπως χειρονομίες ή θωπείες ή ψαύσεις του σώματος που δεν εξικνούνται όμως σε γενετήσια πράξη. Ευμενέστερη η ποινή που ίσχυσε από την 1.7.2019 έως τις 18.11.2019, προς του Ν 4637/2019, αφού με αυτήν προβλέπεται κάθειρξη από 5-15 έτη (άρθρ. 52 παρ. 2 νΠΚ), ενώ ο πΠΚ προέβλεπε κάθειρξη 5-20 έτη, μετά δε το Ν 4637/2019 προβλέπεται κάθειρξη 10-15 έτη .

«… Περαιτέρω, κατά τις ίδιες διατάξεις του ισχύοντος από 1-7-2019 νέου ΠΚ, που κυρώθηκε με τον ν. 4619/2019 όπως τροποποιήθηκε […]