ΑΠ (συμβ) 276/2022. Αν στο μεταξύ έγινε δεκτή η αίτηση ακύρωσης διαδικασίας κατά της πρωτοβάθμιας απόφασης, το ένδικο μέσο κηρύσσεται απαράδεκτο, ελλείψει νομίμου συμφέροντος ( Ομοίως ΣυμβΑΠ 601/2020, ΑΠ 1398/2019).

«… Κατά το άρθρο 463 του ΚΠΔ, ένδικο μέσο μπορεί να ασκήσει μόνο εκείνος που ο νόμος του δίνει ρητά […]

ΑΠ 1168/2022. Βαριά σωματική βλάβη. Στοιχεία νομοτυπικής μορφής. Διαχρονικό δίκαιο. Η βαρεία μη σκοπούμενη σωματική βλάβη, μετά την τροποποίηση με το Ν 4855/2021, αφενός μεν στην παρ. 1 τυποποιήθηκε πάλι ως έγκλημα εκ του αποτελέσματος διακρινόμενο, κατ’ άρθρο 29 του νέου Π.Κ., αν το βαρύτερο αποτέλεσμα αποδίδεται σε αμέλεια του υπαιτίου, αφετέρου δε στην παρ. 2 τιμωρείται με βαρύτερη (πλημμεληματική) ποινή, όταν το βαρύτερο αποτέλεσμα αποδίδεται σε ενδεχόμενο ή άμεσο δόλο β΄ βαθμού του υπαιτίου (βλ. και Αιτιολογική Έκθεση, άρθρο 66 του ν. 4855/2021, όπου εύστοχες παρατηρήσεις για την προηγηθείσα προβληματική ερμηνευτική υπαγωγή του εκ του αποτελέσματος σχετικού εγκλήματος, στο άρθρο 309 ν. Π.Κ.). Από τα προεκτεθέντα συνάγεται ότι η ευμενέστερη για τον υπαίτιο διάταξη είναι η ενδιάμεση, ισχύσασα από 01-07-2019 έως 11-11-2021, αφού αν το βαρύτερο αποτέλεσμα αποδίδεται σε αμέλεια του υπαιτίου, αυτός τιμωρείται στα πλαίσια του άρθρου 309 νέου Π.Κ. (φυλάκιση έως 3 έτη ή χρηματική ποινή), ενώ αν αυτό αποδίδεται σε ενδεχόμενο ή άμεσο δόλο β΄ βαθμού του δράστη, αυτός τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους.

«… Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 308 παρ. 1 προισχ. Π.Κ., όπως τα εδάφια β΄ και γ΄ αντικ. με το […]

ΑΠ 1168/2022. Απόρροια του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη αποτελεί το τεκμήριο αθωότητας, το οποίο έχει διττή φύση. Αποτελεί, κατά την αντικειμενική του όψη, γενική αρχή της ποινικής διαδικασίας ή αλλιώς διαδικαστική εγγύηση στην ποινική δίκη υπέρ του κατηγορουμένου, η οποία υποχρεώνει τα όργανα της ποινικής διαδικασίας να την παρέχουν, χωρίς να είναι προκατειλημμένα, ως προς το αποτέλεσμά της και, παραλλήλως, είναι υποκειμενικό διαδικαστικό – δικονομικό του δικαίωμα, που αποσκοπεί στην προστασία των δικαιωμάτων υπεράσπισης, αλλά και στην προστασία της προσωπικότητάς του, δηλαδή της τιμής και της υπόληψής του και εν τέλει της εικόνας του στην κοινωνία, ως αθώου.

«… Περαιτέρω, το, κατ’ άρθρο 6 παρ. 2 της Ε.Σ.Δ.Α., τεκμήριο αθωότητας προβλέπεται επίσης στο άρθρο 14 παρ. 2 Δ.Σ.Α.Π.Δ. […]

ΑΠ 675/2022. Κατ΄εξακολούθηση έγκλημα. Εφόσον για την τελευταία από τις μερικότερες πράξεις, συντρέχουν τα στοιχεία του αυτοφώρου εγκλήματος, μπορεί να ακολουθηθεί η αυτόφωρη διαδικασία για όλες τις μερικότερες πράξεις, καθώς, λόγω της ενότητας του δόλου, το κατ’ εξακολούθηση έγκλημα αυτό δικάζεται ως ενιαία πράξη, ενώ και στην επ’ αυτοφώρω διαδικασία διασφαλίζονται, και δεν παραβιάζονται τα υπερασπιστικά δικαιώματα του εκάστοτε κατηγορουμένου, σύμφωνα με τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. (Α.Π.470/2011).

«… Παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η εκδοθείσα, ταυτάριθμη της προσβαλλομένης, παρεμπίπτουσα απόφαση του δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου, […]

ΑΠ 789/2022. Μη καταβολή χρεών προς το δημόσιο. Σχετικά με τα βεβαιωμένα χρέη, που αφορούν «χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ μέσω ίντερνετ» και «εισόδημα ν.π. προσωρ. βεβαίωση από δήλωση», δεν τίθεται ζήτημα εφαρμογής του άρθρου 469 του νέου ΠΚ και αφαίρεσης των ποσών αυτών από τους πίνακες χρεών, καθώς στις περιπτώσεις αυτές δεν υφίσταται το αδίκημα του άρθρου 66 ΚΦΔ.

«… Σημειωτέον, ότι σχετικά με τα βεβαιωμένα χρέη, που αφορούν «χρεωστικές δηλώσεις ΦΠΑ μέσω ίντερνετ» και «εισόδημα Ν.Π. προσωρ. βεβαίωση […]

ΑΠ 13/2022. Μπορεί να διαβαστεί οποιοδήποτε αποδεικτικό ή διαδικαστικό έγγραφο, το οποίο προέρχεται από άλλη ποινική ή πολιτική δίκη, όπου δεν έχει εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση ή πρόκειται για απόφαση που δεν είναι αμετάκλητη και δεν προκαλείται απόλυτη ακυρότητα (171 παρ. 1 δ). Αντίθετα, η άρνηση του δικαστηρίου να αναγνώσει έγγραφο ή αμετάκλητη απόφαση που προσκόμισε ο κατηγορούμενος κατά την αποδεικτική διαδικασία με ταυτόχρονη προφορική ή έγγραφη αίτηση για την ανάγνωσή του ή η μη απάντηση στη σχετική αίτηση, επιφέρει ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, επειδή σ’ αυτή την περίπτωση θίγονται τα δικαιώματα υπεράσπισης και ακρόασης του κατηγορουμένου, αντίστοιχα [και όχι επειδή δεν έχει τηρηθεί η διάταξη του άρθρου 362 παρ. 2 ΚΠΔ, η οποία δεν τάσσεται με ποινή ακυρότητας της σχετικής διαδικασίας (ΑΠ 887/2020, 1700/2019, 984/2017, 1239/2017). 

«… Σύμφωνα με το άρθρο 171 παρ.1 ΚΠοινΔ, “ακυρότητα που λαμβάνεται και αυτεπαγγέλτως υπόψη από το δικαστήριο σε κάθε στάδιο […]

ΑΠ 780/2022 Διερμηνέας. Η τυχόν μη όρκιση ή παράτυπη όρκιση του διερμηνέα (ορκίστηκε παρατύπως με θρησκευτικό όρκο), σε αντίθεση με την όρκιση των πραγματογνωμόνων και των μαρτύρων, δεν καθιστά άκυρη τη διερμηνεία και ως εκ τούτου δεν θεμελιώνει λόγο αναιρέσεως, λόγω παράβασης του άρθρου 171 παρ.1 δ΄ή του άρθρου 172 παρ.1 ΚΠΔ (ΑΠ 2545/2005). Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη για κατά συναυτουργία και όχι απλή συνέργεια στην τέλεση του εγκλήματος από τον αναιρεσείοντα, ως συνοδηγό του προπορευόμενου αυτοκινήτου που διευκόλυνε τον οδηγό του αυτοκινήτου που μετέφερε τους αλλοδαπούς. Μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά. Απαιτείται η συμπεριφορά αυτή να εκτείνεται σε σχετικά μεγάλο διάστημα και δεν αρκεί η επίκληση καλής και συνήθους συμπεριφοράς του δράστη, είτε κρατούμενου, είτε διαβιούντος υπό καθεστώς ελευθερίας, αλλά πρέπει να επικαλεστεί ο κατηγορούμενος πραγματικά περιστατικά θετικά και δηλωτικά της αρμονικής κοινωνικής διαβιώσεώς του επί σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την τέλεση της πράξεως από τα οποία να προκύπτει σαφής ηθική και ψυχική μεταστροφή του χαρακτήρα του και όχι μόνο το συνήθως συμβαίνον σε κάθε μέσο κοινωνικό άνθρωπο (ΑΠ 466/2021, ΑΠ 253/2021, ΑΠ 527/2020), έχοντας αντιληφθεί τις επιπτώσεις της αξιόποινης πράξεως του και απέχοντας για σχετικά μεγάλο διάστημα, από οποιασδήποτε φύσης επιλήψιμη ενέργεια και συμπεριφορά. Η καλή συμπεριφορά εντός του ΚΚ και η πραγματοποίηση ημερομισθιών δεν αρκούν.

«…Το άρθρο 236 του προϊσχύσαντος ΚΠοινΔ που αναφέρεται  στον όρκο του διερμηνέα, όριζε ότι ο τελευταίος οφείλει να ορκισθεί ενώπιον […]

ΑΠ 413/2022. Διπλή μείωση της ποινής, κατ΄άρθρο 85 ΠΚ. Δεν είναι υποχρεωμένο το δικαστήριο να αναφέρει στην απόφασή του το ποσοστό μείωσης της ποινής με την καθεμία ελαφρυντική περίσταση που αναγνωρίζει στον κατηγορούμενο, εφόσον η ποινή που επιβλήθηκε ήταν εντός των ορίων, όπως αυτά διαμορφώνονται από το νόμο.

«…Με την ποινή δε των δύο (2) ετών που επέβαλε στον κατηγορούμενο – αναιρεσείοντα το Δικαστήριο της ουσίας προέβη σε […]

ΟλΑΠ 3/2022. Είδος εκρηκτικού μηχανισμού αποτελεί και η γνωστή με την ονομασία “βόμβα Μολότοφ”, ήτοι φιάλη, περιέχουσα εύφλεκτο υγρό, όπως βενζίνη, που εκσφενδονίζεται με αναμμένο το φυτίλι και προκαλεί με την πτώση της σε σκληρή επιφάνεια έκρηξη, γιατί, αν και ως τελικό αποτέλεσμα έχει τον εμπρησμό, παρά ταύτα το άμεσο αποτέλεσμά της δεν είναι η πυρκαγιά, αλλά η έκρηξη, δηλαδή η λόγω της ανάφλεξης και της ανύψωσης της θερμοκρασίας βίαιη ρήξη των τοιχωμάτων της φιάλης και η απελευθέρωση αερίων, συνέπεια της οποίας είναι η μετά την έκρηξη πυρκαγιά. Οι αξιόποινες πράξεις της έκρηξης και της κατοχής εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανισμών διαφέρουν κατά τα αντικειμενικά συστατικά τους στοιχεία, και, επομένως, υπάρχει μεταξύ τους πραγματική αληθινή συρροή. Επίσης, είναι αληθινή η συρροή μεταξύ των αξιόποινων πράξεων της κατασκευής και της κατοχής εκρηκτικών βομβών. Τα αδικήματα έκρηξης και της κατοχής εκρηκτικών συρρέεουν φαινομενικά με την παράνομη χρήση εκρηκτικών υλών (αρ. 12 παρ. 1β, 2 β Ν 2168/1993), καθώς το τελευταίο, έχοντας ρήτρα επικουρικότητας, υποχωρεί έναντι των πρώτων. Ομοίως και τα αδικήματα της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας (αρ. 10 παρ. 13 α , 14 Ν 2168/1993), υποχωρούν, ως φαινομενικώς συρρέοντα, έναντι των αδικημάτων των άρθρων 270 και 272, βάσει της αρχής της απορρόφησης.

…Κατά τη διάταξη του άρθρου 270 περ. β’ υποπερ. πρώτη του προϊσχύσαντος ΠΚ, “Όποιος με πρόθεση προξενεί έκρηξη με οποιονδήποτε […]