ΑΠ 1637/2022. Φοροδιαφυγή. Άρθρο 24 παρ. 2 Ν 2523/1997. Στην έννοια της <<με άλλο τρόπο ολικής διοικητικής περαίωσης της διαφοράς>>, εμπίπτει και η περίπτωση, κατά την οποία ο φορολογούμενος, αποδεχόμενος ανεπιφύλακτα την σε βάρος του εκδοθείσα αρχική απόφαση επιβολής φόρου ή προστίμου, καταβάλει τη συνολική οφειλή εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας. Δεν περιορίζεται δε αυτή η <<με άλλο τρόπο περαίωση>> μόνο στις περιπτώσεις συγκεκριμένης νομοθετικής πρωτοβουλίας (ΑΠ 743/2020, ΑΠ 1044/2014). Η ανωτέρω διάταξη του άρθρου 24 παρ.2α του ν.2523/1997, η οποία καταργήθηκε μετά την από 1-1-2014 θέση σε ισχύ του ν. 4174/2013 (ΚΦΔ), επειδή ανάγεται στο χώρο των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων, διατηρεί, κατ’εφαρμογή του άρθρου 2 του ΠΚ, την ισχύ της για τα φορολογικά αδικήματα που έχουν χρόνο τέλεσης μέχρι 31-12-2013, έστω και αν διαπιστώνονται ή οριστικοποιούνται μετά την 1-1-2014 (ΑΠ 743/2020, ΑΠ 1044/2014).

«… Κατά τη διάταξη του άρθρου 24 παρ.2 του νόμου 2523/1997, όπως η παρ. 2 αυτού αντικαταστάθηκε με την παρ.4 […]

ΑΠ 1635/2022. Λαθρεμπορία αλκοολούχων ποτών. Εισαγωγή από χώρα μέλος της ΕΕ. Υπό την ισχύ του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης που προβλέπεται για τα προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, μεταξύ των οποίων και τα αλκοολούχα ποτά, ανεξαρτήτως του εάν παράγονται στο εσωτερικό της χώρας, προέρχονται από άλλα κράτη μέλη ή εισάγονται από τρίτες χώρες, καθίσταται απαιτητός, κατά την θέση των ειδών σε ανάλωση, περίπτωση που συντρέχει εκτός των άλλων και επί πάσης εισαγωγής προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικό φόρο κατανάλωσης, ακόμη και αντικανονικής, εκτός εάν τα υποκείμενα σε ειδικό φόρο κατανάλωσης προϊόντα υπαχθούν αμέσως μετά την εισαγωγή σε καθεστώς αναστολής (αρθ.56 παρ.1 δ΄ του τελωνειακού κώδικα). Άλλως και η εισαγωγή από κράτος μέλος της Ε.Ε. αλκοολούχων ποτών στην Ελλάδα, χωρίς την τήρηση των διατυπώσεων που προβλέπονται από την προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 57 του ως άνω Τελωνειακού κώδικα, με σκοπό την μη καταβολή των ως άνω φόρων, χαρακτηρίζεται και τιμωρείται διοικητικώς και ποινικώς ως λαθρεμπορία, κατά τα οριζόμενα στην διάταξη του άρθρου 119Α παρ. 2 του ως άνω κώδικα.

«… Κατά τη διάταξη του άρθρου 155 παρ. 1α και β’ του Ν. 2960/2001 “Εθνικός Τελωνειακός Κώδικας” λαθρεμπορία είναι α) […]

ΑΠ 1570/2022. Επανάληψη της διαδικασίας. Αν με απόφαση του εφετείου έχει απορριφθεί ως ανυποστήρικτη η έφεση κατά απόφασης του πλημμελειοδικείου, αρμόδιο συμβούλιο είναι αυτό των εφετών, αφού καταδικαστική παρέμεινε η απόφαση του πλημμελειοδικείου, σε τέτοια δε περίπτωση αν η αίτηση υποβλήθηκε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και όχι των εφετών, απορρίπτεται ως απαράδεκτη και δεν παραπέμπεται.

«… Κατά τη διάταξη του άρθρου 525 παρ. 1 περ. 2 του Κ.Ποιν.Δ., η ποινική διαδικασία, που περατώθηκε με αμετάκλητη […]

ΑΠ 1405/2022. Η πράξη της κακοποίησης ή κακής και βάναυσης μεταχείρισης οποιουδήποτε είδους ζώου ουδέποτε κατέστη ανέγκλητη, προβλεπόμενη ήδη από τις διατάξεις των άρθρων 24 παρ. 1 περίπτωση α΄ και 34 παρ. 2 του Ν. 4830/2021 ως πλημμέλημα, απειλούμενο με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1) έτους και με χρηματική ποινή προσαρμοσμένη στο σύστημα ποινών του ήδη ισχύοντος Ποινικού Κώδικος (Ν. 4619/2019) και συγκεκριμένα χρηματική ποινή μέχρι τριακόσιες εξήντα (360) ημερήσιες μονάδες, το ύψος εκάστης των οποίων ορίζεται από δέκα (10) έως πενήντα (50) ευρώ.

«… Ο Ν. 4039/2012 «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση […]

ΑΠ 42/2023. Ο ψηφιακός δίσκος συνιστά έγγραφο κατά την διάταξη του άρθρου 13 παρ.1γ εδ.β του Π.Κ. και, επειδή εκ των πραγμάτων δεν είναι δυνατή η ανάγνωσή του, αυτός επισκοπείται από όλους τους παράγοντες της δίκης, με την προβολή του στην οθόνη σχετικού υπολογιστή.

«… Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 329, 331, 333, 362, και 367 του ΚΠΔ προκύπτει ότι η λήψη […]

Α.Π. 242/2023. Ο Εισαγγελέας Εφετών ,που δεν είναι διάδικος στην ποινική διαδικασία (Α.Π.195/2004) επιτρέπεται να ασκήσει έφεση κατά οποιουδήποτε βουλεύματος του συμβουλίου πλημμελειοδικών συμπεριλαμβανομένου και αυτού που δέχεται τη δήλωση αποχής δικαστικού λειτουργού.

Για λήψη της υπ’ αριθμ. 242/2023  απόφασης του Αρείου Πάγου πατήστε εδώ.

ΑΠ 1556/2022. Ελαφρυντικές περιστάσεις. Ταπεινά αίτια. Ειλικρινής μετανοια. Μεταγενέστερη καλή συμπεριφορά.

«… Για την στοιχειοθέτηση της ελαφρυντικής περίστασης των μη ταπεινών αιτίων, κατά την έννοια του εδάφ. β’ της παρ. 2 […]

ΑΠ 1556/2022: Άρθρο 327 παρ. 2 ΚΠΔ. Δεν παραβιάζεται το δικαίωμα υπεράσπισης του κατηγορούμενου, στην περίπτωση που η κλήτευση του εν λόγω μάρτυρα δεν κατέστη δυνατή στη δηλωθείσα από τον τελευταίο διεύθυνση, είτε διότι αναζητηθείς δεν βρέθηκε σ’ αυτήν γιατί στο μεταξύ άλλαξε κατοικία, είτε γιατί η γνωστοποιηθείσα από τον κατηγορούμενο διεύθυνση του μάρτυρα είναι ανακριβής. Αν ο μάρτυρας που προτάθηκε από τον κατηγορούμενο δεν προσέλθει στη δίκη, το δικαστήριο δεν υποχρεούται να εξετάσει οίκοθεν την αιτία της απουσίας του, καθώς η υποχρέωση του δικαστηρίου να εξετάσει τους μάρτυρες εξαντλείται στους εμφανισθέντες στο ακροατήριο, ενώ για τους απολιπόμενους διατηρεί τη διακριτική ευχέρεια αναβολής της δίκης ή της διακοπής της. Η κρίση περί του ποιοι είναι ουσιώδεις μάρτυρες απόκειται στον καλούντα εισαγγελέα.

«… Σύμφωνα με το άρθρο 171 παρ.1δ ΚΠΔ, απόλυτη ακυρότητα, που λαμβάνεται υπόψη και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο σε κάθε […]

ΑΠ 1549/2022. Αντιρρήσεις περί την εκτέλεση (άρθρο 562 ΚΠΔ) και ποια ζητήματα επιλύονται με αυτή τη διαδικασία. Επιεικέστερος νόμος: απώτερο χρονικό σημείο εφαρμογής του επιεικέστερου για τον κατηγορούμενο νόμου είναι εκείνο της αμετάκλητης εκδίκασης της πράξης.

«… Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 562 του ισχύοντος από 1-7-2019 ΚΠΔ «κάθε αμφιβολία ή αντίρρηση του καταδικασθέντος σχετικά […]

ΑΠ 1698/2022. Πλαστογραφία και χρήση πλαστού εγγράφου. Σύμφωνα δε με την κρατούσα υπό την ισχύ του παλαιού ΠΚ άποψη, που παραμένει και με το νέο ΠΚ επίκαιρη, η απορροφηθείσα χρήση του πλαστού από τον ίδιο τον πλαστογράφο αναβιώνει, όταν αυτός δεν μπορεί για οποιοδήποτε λόγο να τιμωρηθεί για την απορροφώσα πλαστογραφία εξαιτίας αθώωσης, παραγραφής και μάλιστα ανεξαρτήτως αν η χρήση έγινε πριν ή μετά τη συμπλήρωση του χρόνου αυτής (Ολ ΑΠ 1284/1992). Ακριβώς, για το ενδεχόμενο της αναβίωσης και για να καταστεί χωρίς προβλήματα δυνατή η επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας, θα πρέπει στην τελευταία (περί πλαστογραφίας) να περιγράφεται η πράξη της χρήσης του πλαστού ως ιστορικό γεγονός (ΑΠ 1026/2022) …»

«… Στο περί πλαστογραφίας και χρήσης πλαστού εγγράφου άρθρο 216 παρ. 1 και 3 εδάφ. α Π.Π.Κ. ορίζετο, ότι: “1. […]