Συνθέσεις ποινικών εδρών – Μάιος 2023
Για λήψη πατήστε εδώ.
ΑΠ 1551/2022. Κατά συναυτουργία τέλεσης ληστείας όταν ο ένας δράστης ασκεί τη σωματική βία και ο άλλος την απειλή με την παρουσία του σε πλησιέστατο, ως προς το αυτοκίνητο των παθουσών, σημείο, που την πρόβαλε προς τις παθούσες (και γινόταν από αυτές αντιληπτή) ως κακό, αφού, μπορούσε να οδηγήσει σε επικείμενη κλιμάκωση της σωματικής βίας που ασκούσε ήδη εναντίον τους ο έτερος δράστης.
«… Ι) Κατά τη διάταξη του άρθρου 380 παρ. 1 του ισχύοντος από 1-7-2019 ΠΚ, η οποία εφαρμόστηκε στην προκείμενη […]
ΑΠ 1576/2022. Αναίρεση. Προθεσμία πρότασης πρόσθετων λόγων (αρ. 509 ΚΠΔ). Η ημέρα της κατάθεσης των πρόσθετων λόγων και η ημέρα της συζήτησης της αναίρεσης δεν συνυπολογίζονται για τον υπολογισμό της προθεσμίας των προσθέτων λόγων. Αν η τελευταία ημέρα της προθεσμίας που έπρεπε να κατατεθεί το δικόγραφο των προσθέτων λόγων συμπέσει με εξαιρετέα ή Σάββατο, πρέπει να κατατεθεί την αμέσως προηγούμενη εργάσιμη ημέρα και όχι την επομένη, γιατί διαφορετικά η δεκαπενθήμερη προθεσμία του νόμου που πρέπει να παρεμβάλλεται μεταξύ καταθέσεως των προσθέτων λόγων και συζητήσεως της αιτήσεως αναιρέσεως, θα είναι μειωμένη κατά μία ή περισσότερες ημέρες (ΑΠ 1122/2020).
«… Κατά την διάταξη του άρθρου 509 ΚΠΔ «Εκτός από τους λόγους που αναφέρονται στην έκθεση για την αναίρεση (άρθρα […]
1583/2022. Δικαίωμα σιωπής του κατηγορουμένου. Υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της διαδικασίας.
-Το δικαίωμα σιωπής του κατηγορουμένου – αναιρεσείοντος ενυπάρχει στο από το νόμο παρεχόμενο δικαίωμά του να αρνηθεί να απολογηθεί και […]
ΑΠ 362/2023. Η κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 363 ΚΠΔ, ανάγνωση στο ακροατήριο ένορκων καταθέσεων απολειπόμενων μαρτύρων, οι οποίες δόθηκαν στην προδικασία, επιφέρει απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας κατά το άρθρο 171 παρ. 1 δ` ΚΠΔ και ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 Α` ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, διότι έτσι παραβιάζεται το δικαίωμα που παρέχεται σε κάθε κατηγορούμενο από το άρθρο 6 παρ. 3 στοιχ. δ` της ΕΣΔΑ και το άρθρο 14 παρ. 3 στοιχ. ε` του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ν. 2462/1997), να θέτει ερωτήματα στους μάρτυρες, καθώς και η αρχή της προφορικότητας. Δεν ισχύουν όμως, τα προαναφερόμενα όταν πρόκειται για ένορκες καταθέσεις μαρτύρων οι οποίες περιέχουν τα αναγκαία περιστατικά για τη στοιχειοθεσία της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος, για το οποίο καταδικάσθηκε ο κατηγορούμενος, διότι, στις περιπτώσεις αυτές, ο τελευταίος (ή ο συνήγορος του) γνωρίζει την κατηγορία και συνεπώς παρέχεται σ΄ αυτόν η δυνατότητα προβολής υπερασπιστικών κατά της κατηγορίας ισχυρισμών, αλλά και της ασκήσεως των από το άρθρο 358 του ΚΠΔ υπερασπιστικών δικαιωμάτων (ΑΠ 1016/2020).
«… Κατά το άρθρο 363 του ΚΠοινΔ «1.Στις περιπτώσεις που κρίνεται αιτιολογημένα ότι είναι αδύνατη η εμφάνιση ενός μάρτυρα στο […]
ΑΠ 362/2023. Καθ΄ ύλην αναρμοδιότητα και προβολή της ως λόγος αναίρεσης. Απαιτείται η ύπαρξη εννόμου συμφέροντος για την εξέτασή της.
«… Κατά τη διάταξη του άρθρου 464 του ΚΠοινΔ ένδικο μέσο μπορεί να ασκήσει μόνο εκείνος που ο νόμος του […]
Παρατίθεται πρόσφατη νομολογία του Αρείου Πάγου (Έτους 2022- 2023 – Κατηγοριοποίηση με αλφαβητική σειρά – Επικαιροποιημένη έως και 24-03-2023)
Για λήψη της Νομολογίας πατήστε εδώ.
ΑΠ 243/2023. Η διάταξη του άρθρου 405 παρ. 1 εδ. β’ του ΠΚ, με την οποία προβλέπεται η δίωξη της κακουργηματικής απιστίας, που στρέφεται άμεσα κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή επιχειρήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα, μετά από έγκληση δεν εξαλείφει το αξιόποινο της εν λόγω απιστίας, αλλά απλώς θέτει πρόσθετο όρο, δηλαδή την υποβολή έγκλησης, για τη δίωξη της αξιόποινης αυτής πράξης και συνεπώς ως μη υποκρύπτουσα συγκεκαλυμμένη αμνηστία, δεν αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 47 παρ. 3 και 4 του Συντάγματος. Δικαστικός έλεγχος της αρχής της ισότητας. Η διάταξη του άρθρου 405 παρ. 1 εδ. β’ του ΠΚ, με την οποία προβλέπεται η δίωξη της κακουργηματικής απιστίας που στρέφεται άμεσα κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή επιχειρήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα μετά από έγκληση, δεν αντίκειται ούτε στα άρθρα 4 παρ.1, 20 παρ. 1 και 25 παρ.1 του Συντάγματος, τα οποία προστατεύουν την αρχή της ισότητας και το δικαίωμα για παροχή δικαστικής προστασίας των πολιτών(ΑΠ 158/2021, ΑΠ 309/2021,ΑΠ 265/2021,ΑΠ 227/2022).
«… Το άρθρο 93 παρ. 4 του Συντάγματος ορίζει ότι “Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό […]
AΠ 1662/2022. H αξιούμενη αιτιολογία της ασκούμενης από τον εισαγγελέα έφεσης κατά αθωωτικής απόφασης αποτελεί πρόσθετο τυπικό όρο του κύρους του ενδίκου μέσου και απαιτείται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία των λόγων του, δηλαδή πρέπει να εκτίθενται σε αυτό με σαφήνεια και πληρότητα οι συγκεκριμένες πραγματικές ή νομικές πλημμέλειες, που αποδίδονται στην προσβαλλόμενη αθωωτική απόφαση.
“… Από τις διατάξεις των άρθρων 474, 476 παρ. 2 και 498 του Κ.Π.Δ., προκύπτει ότι, η έκθεση που περιέχει […]
ΑΠ 1602/2022. Πλαστογραφία κακουργηματική – υπεξαίρεση κακουργηματική: αληθής συρροή και όταν ακόμα η κακουργηματική πλαστογραφία διαπράττεται προς συγκάλυψη της υπεξαίρεσης. Η παραδοχή των στοιχείων που συγκροτούν τις επιβαρυντικές περιστάσεις των εν λόγω εγκλημάτων, καθιστώντας αυτά κακουργήματα σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί την αυτοτέλειά τους ούτε διαφοροποιεί το υλικό αντικείμενο ή το προστατευόμενο από καθένα εξ αυτών έννομο αγαθό και ως εκ τούτου δεν επηρεάζει την προβλεπόμενη για το καθένα τους ποινική κύρωση ούτε βεβαίως αποτελεί λόγο υποβάθμισης οποιουδήποτε εξ αυτών.
«… Από την διάταξη του άρθρου 216 του ΠΚ, προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της πλαστογραφίας, απαιτείται αντικειμενικώς […]