ΑΠ 1507/2022 . Βιασμός. Ευμενέστερες διατάξεις είναι αυτές του ισχύοντος από 1.7.2019 ποινικού κώδικα στην αρχική όσον και στη, μετά την τροποποίησή του, δια του άρθρου 12 του νόμου 4637/2019, μορφή, όσον αφορά τα στοιχεία της υποκειμενικής και αντικειμενικής υπόστασης του οικείου εγκλήματος, καθόσον στις ισχύουσες πλέον από 1.7.2019 διατάξεις, πέραν της εξειδίκευσης σε σημαντικό βαθμό του περιεχομένου της απειλής με ρητή αναφορά στον προσδιορισμό των αγαθών που πρόκειται να πληγούν, οπότε για την τέλεση του εγκλήματος είναι αναγκαία η απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου για τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα, αντί για την αναφορά στην ασελγή πράξη γίνεται πλέον λόγος για επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης, η οποία έχει την έννοια της συνουσίας και άλλων πράξεων με την ίδια βαρύτητα από πλευράς προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας, όπως είναι η “παρά φύση” συνεύρεση, ο ετεροαυνανισμός, η πεολειξία και η αιδοιολειξία ή η χρήση υποκατάστατων μέσων, και δεν περιλαμβάνονται πράξεις ήσσονος βαρύτητας, οι οποίες προσβάλλουν τη γενετήσια αξιοπρέπεια, όπως χειρονομίες ή θωπείες ή ψαύσεις του σώματος που δεν εξικνούνται όμως σε γενετήσια πράξη. Ευμενέστερη η ποινή που ίσχυσε από την 1.7.2019 έως τις 18.11.2019, προς του Ν 4637/2019, αφού με αυτήν προβλέπεται κάθειρξη από 5-15 έτη (άρθρ. 52 παρ. 2 νΠΚ), ενώ ο πΠΚ προέβλεπε κάθειρξη 5-20 έτη, μετά δε το Ν 4637/2019 προβλέπεται κάθειρξη 10-15 έτη .

«… Περαιτέρω, κατά τις ίδιες διατάξεις του ισχύοντος από 1-7-2019 νέου ΠΚ, που κυρώθηκε με τον ν. 4619/2019 όπως τροποποιήθηκε […]

ΑΠ 1171/2022. Διακίνηση ναρκωτικών. Για την αιτιολόγηση της τέλεσης της παραπάνω πράξεως της κατοχής ναρκωτικών ουσιών, δεν απαιτείται ακριβής προσδιορισμός: α) της ποσότητας τούτων (βάρους), που είναι αδιάφορη για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος αυτού, αφού ο νόμος δεν συνδέει ούτε την τέλεσή του ούτε το ύψος της επιβλητέας ποινής με την ποσότητα (βάρος) των ναρκωτικών ουσιών, β) του χρόνου τελέσεως των επί μέρους πράξεων, αν δεν τίθεται θέμα παραγραφής τούτων, αφού ο μη επακριβής προσδιορισμός του χρόνου δεν δημιουργεί ασάφεια και συνεπώς έλλειψη αιτιολογίας.

«… Στον ισχύοντα από 20.3.2013 Ν.4139/2013 “Νόμος περί εξαρτησιογόνων ουσιών και άλλες διατάξεις” (ΦΕΚ Α` 74/20.03.2013) και το άρθρο 20 […]

Γνωμοδότηση Εισαγγελέα Αρείου Πάγου 1/2023.

Γνωμοδότηση ΕισΑΠ 1/2023 περί άρσης απορρήτου επικοινωνιών και αρμοδιότητας ΑΔΑΕ. Για λήψη της γνωμοδότησης με αριθμό 1/2023 πατήστε εδώ.

Εγκύκλιος Εισαγγελέα Αρείου Πάγου 1/2023.

Περί  καταγγελίας εκ μέρους κρατουμένου για κακοποίηση αυτού. Επιβαλλόμενες δικονομικές ενέργειες.  Για λήψη της Εγκυκλίου με αριθμό 1/2023 πατήστε εδώ. […]

Γνωμοδότηση Εισαγγελέα Αρείου Πάγου 10/2022.

Γνωμοδότηση ΕισΑΠ 10/2022 περί εκτιτέας συνολικής ποινής, κατά΄άρθρο  465 παρ. 2 ΚΠΔ. Για λήψη της γνωμοδότησης με αριθμό 10/2022 πατήστε […]

ΑΠ 998/2022. Παραχάραξη.Έγκλημα σωρευτικά μικτό, ως προς τους δύο βασικούς τρόπους τέλεσής του και ειδικότερα την παραποίηση και τη νόθευση, οι οποίοι δεν μπορούν να σωρευτούν ή να εναλλαχθούν πάνω στο ίδιο υλικό αντικείμενο, καθώς το ίδιο νόμισμα δεν μπορεί και να παραποιηθεί και να νοθευθεί, εφόσον η νόθευση προϋποθέτει γνήσιο νόμισμα, στο οποίο γίνεται η πλαστή ενέργεια. Όταν όμως το έγκλημα της παραχάραξης εμφανίζεται με τη μορφή της κατοχής παραχαραγμένων νομισμάτων, φέρει κατά την ορθότερη άποψη, τα χαρακτηριστικά υπαλλακτικά μικτού εγκλήματος, με συνέπεια η μεταξύ τους συρροή (νόθευση — κατοχή ή παραποίηση — κατοχή) να είναι φαινομενική, εφόσον αφορούν στην ίδια ποσότητα παραχαραγμένων νομισμάτων και με αυτούς τους τρόπους τέλεσης προσβάλλεται η ίδια μονάδα έννομου αγαθού. Ως «παραποίηση» θεωρείται η εξ αρχής κατασκευή ψευδονομίσματος, η οποία γίνεται κατ’ απομίμηση γνησίου — νομίμως κυκλοφορούντος νομίσματος και παρουσιάζει τέτοιο βαθμό ομοιότητας προς το απομιμούμενο γνήσιο στερεότυπο, ώστε το πλαστό προϊόν, και αν ακόμη δεν έχει τέλεια ομοιότητα προς το γνήσιο, να είναι πρόσφορο να παραπλανήσει τον μέσο ανύποπτο συναλλασσόμενο, για να το δεχθεί στην κατοχή του σαν γνήσιο. Κριτήριο για τη διαπίστωση της δυνατότητας ή μη παραπλάνησης του κοινού δεν αποτελεί ούτε η οξυδέρκεια και σχολαστικότητα ενός επιμελούς παρατηρητή ούτε η ικανότητα ενός εμπειρογνώμονα ούτε βέβαια, από την άλλη πλευρά η περιορισμένη ικανότητα αντίληψης του θύματος λόγω των ειδικών συνθηκών της συγκεκριμένης περίπτωσης, αλλά η συνήθης παρατηρητικότητα του μέσου συναλλασσόμενου πολίτη, ο οποίος ανυποψίαστος και με καλή πίστη χρησιμοποιεί μηχανικά το νόμισμα στις καθημερινές του συναλλαγές. Ως κατοχή κρίνεται η καθ’ οιονδήποτε τρόπο περιέλευση παραχαραγμένου νομίσματος, εν γνώσει της πλαστότητάς του, στην εξουσία του δράστη, ο οποίος έχει σκοπό να το θέσει στην κυκλοφορία σαν γνήσιο, εφόσον το εξουσιάζει ολοκληρωτικά εντάσσοντάς το σε σφαίρα εξουσίασής του (ΑΠ 998/2022).

«… Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 207 παρ. 1 εδ. α’ του Π. Κ, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. […]